Tegenwind – het verdriet van de Veenkoloniën

Het vlakke land van de Veenkoloniën wordt aangewezen als plek waar meer dan 100 windturbines van 210 meter hoog geplaatst worden. Een besluit dat de gemeenschap verscheurt in voor- en tegenstanders.

Tegenstanders voelen zich in de steek gelaten door politici en bestuurders die het mogelijk maakten en niet wilden luisteren en door de rechtsstaat die het liet passeren. Sommigen werden razend: als het niet goedschiks gaat dan moet het maar kwaadschiks. Het heeft het leven van velen ingrijpend veranderd.

‘Tegenwind – het verdriet van de Veenkoloniën’ vertelt over de pijn, die de bouw van een ‘windmolenpark’ betekent voor burgers, hun gezinnen en hun gemeenschappen. Het laat zien hoe een wereldwijde energietransitie uitpakt in een lokale gemeenschap. De documentaire is daarmee een requiem voor de slachtoffers van een menselijke tragedie – en dat zijn zowel voor- als tegenstanders – en het (bestuurlijke) onvermogen om een veenbrand te voorkomen. De film brengt daarmee het begin van een nieuwe tijd in beeld, waarin het besef van eindigheid is doorgedrongen en nieuwe energiebronnen voor een leefbare toekomst voor onze kinderen en kleinkinderen moeten zorgen. En zo’n transitie voltrekt zich niet zonder slag of stoot. De Veenkoloniën zijn de arena waarin deze wereldwijde transitie naar een nieuwe werkelijkheid, concreet en zichtbaar wordt. In het ‘kleine’ verhaal van de Veenkoloniën spiegelt zich een ontwikkeling die universeel herkenbaar is en inzicht geeft.